> 
प्रिय भेडा जनताहरु,
छोटो कार्यकालको लामो सम्झना ।
म यहाँ सन्चै छु । सन्चो भएर नै हजुरहरुलार्इ सानो पत्र लेख्दै छु । बरु प्रिय जनताको खबर के छ ? कस्तो छ ? भोको हुनुहुन्छ की नाङ्गो हुनुहुन्छ ? धारामा पानी आउँछकी आउँदैन ? घरमा बिजुली छ की छैन ? मोटरबाटो छ की छैन ? तपार्इका बालबालिका विद्यालय जान्छन की जाँदैनन् ? के कस्तो छ प्रिय जनताको खबर ? यहाँ मलार्इ साह्रै चिन्ता लागेको छ । केही दिन भो प्रिय जनताको यादले सताको सतार्इ छ । रातमा निन्द्रा लाग्दैन, दिनमा भोक लाग्दैन् । यता गर्यो जनताकै पिरलो, उता गर्यो जनताकै पिरलो ।
अब यति भनेपछि प्रिय जनताले त बुझ्नु भयो होला क्यारे । मैले किन पत्र पठाएको र पत्रमा चिल्ला मिठा कुरा किन गर्यो भनेर । प्रिय जनतालार्इ थाहै छ क्यारे, स्थानीय तहको निर्वाचन नजिकिदै छ भनेर । तर म मेरो लागि भोट माग्न पक्कै पनि यो पत्र लेखिरहेको छैन ।
आज म प्रिय जनतासँग यथार्थ कुरा गर्न चाहान्छु । २०७० सालको संविधान सभाको चुनाव अघि मैले प्रिय जनताका सामु विभिन्न भ्रम छरेकै हुँ, नानाथरीका आश्वासन दिएकै हुँ । घर-घरमा मोटर बाटो पुर्यार्इदिन्छु, गाउँ-गाउँमा स्वास्थ्यचौकी निर्माण गरिदिन्छु, गाउँ-गाउँमा विद्यालयहरु निर्माण गरिदिन्छु, यो गर्छु, त्यो गर्छु यी सबै भनेकै हुँ प्रिय जनतालार्इ ।
२०७० सालको संविधान सभाको चुनावमा मैले जे बोलेँ, जे गरेँ, जुन आश्वासन दिएँ ती सब केवल चुनाव जित्नका लागि मात्र थिए । तपार्इ भेडा जस्ता जनतालार्इ प्रयोग मात्र गरेको हुँ । यसमा मेरो कुनै गल्ती छैन । मैले बोलेको तर गर्न नसकेकोमा म कुनै माफी पनि माग्न पनि चाहान्न किनकी मैले कुनै गलत गरेको छैन । मैले जे जानेँ त्यही गरेँ, मैले जे गर्न सक्छु त्यही गरिरहेको छु ।
वास्तविकता के हो भने वास्तवमा म सभासद् बन्ने योग्य मान्छै नै हैन । न मैले केही गर्न सक्छु, न मसँग नयाँ भिजन नै छ । न मसँग लिडिङ गर्ने क्षमता छ, न मसँग विविध कुराको जानकारी नै । तर म यो चाहिँ भन्न सक्छु की तपार्इ जनता भनेको भेडा हो, भेडाको विचमा म बाख्रो भर्इदिएको मात्र हो ।
प्रिय जनताहरु तपार्इहरु आफैमा परजीवी हुनुहुन्छ, तपार्इहरु आफैमा भेडा हुनुहुन्छ त तपार्इले छनोट गरेको नेता कस्तो होला ? म जस्तो मान्छेलार्इ त तपार्इहरु नेता मान्नुहुन्छ त कसरी हुन्छ देशको विकास ? कसरी पाउँछ देशले परिवर्तन ? कसरी बन्छ नेपाल समृद्ध देश ? कसरी बन्छ ?
क्षणिक व्यक्तिगत स्वार्थका लागि देशको दिगो शान्ति र समृद्धि गुमाउने तपार्इ जस्तो जनताले नै गर्दा देशले निकास पाउन नसकेको हो, देश विकासित हुन नसकेको हो । मैले २०७० मा चुनाव जित्दा पैँसाले किनेको थिएँ तपार्इ प्रिय जनतालार्इ जसरी किनिन्छ बाख्रा र भेडाहरु । पैँसामा बिकेर देशको भलो र समृद्धि कुल्चिने तपार्इ जस्तो प्रिय जनतालार्इ मैले भेडा नभनेर के भनौँ त गधा भनौँ ?
२०७० को संविधान सभाको चुनावको प्रचार प्रसारका लागि म एउटा गाउँमा गएको थिएँ । उक्त गाउँका प्रिय जनताको उपस्थितमा एउटा औपचारिक कार्यक्रम गरियो । उक्त कार्यक्रममा मैले बनावटी कुराहरु मात्र राखेको थिएँ । भ्रमात्मक र आश्वसन खालका कुरा गरेको थिएँ । हाम्रो पार्टीले यस्तो गर्यो, हाम्रो पार्टीले उस्तो गर्यो र आगामी दिनहरुमा यसो गर्छ, उसो गर्छ भनेर मिलाएर भन्देको त तालीका ताली बजार्इहाले । वास्तविक रुपमा हाम्रो पार्टीले के गरेको थियो र के गर्न सक्छ ? केही नबुझेर हावा तालमा हावा ताली बजाउने तपार्इ जस्ता प्रिय जनतालार्इ भेडा नभनेर के भनौँ त कुकुर भनौँ ?
प्रिय जनता, तपार्इले मलार्इ भोट दिएको हो भन्दैमा आजभोली JPT (जे पार्इयो त्यही) भन्न मिल्दैन किनकी तपार्इको भोट मैले पैँसाले किनेको हुँ । व्यक्तिगत स्वार्थका लागि व्यक्तिको वास्तविक क्षमता नबुझिकन दिएको भोटले कसरी भलो गर्न सक्छ ? कसरी देशको विकास हुन सक्छ ? असत्य कुनै पनि हालतमा फल्न सक्दैन ।
सत्य तितो हुन्छ । प्रिय जनतालार्इ तितो नलागोस् । वास्तवमा देशले अहिलेसम्म विकासको मोड लिन नसक्नु, देश सम्पन्नशाली हुन नसक्नु, विकासका प्रचुर सम्भावना भएर पनि विकसित हुन नसक्नु यी सबै कुराको दोषको भागेदार प्रिय जनताहरु नै हो । प्रिय जनताको अप्रिय सोचले नै देशले यस्तो बिजोग अवस्था भोगिरहेको छ । पार्टीको झोले भएर, आफ्नो भनाउँदो पार्टीको गलत कुरालार्इ पनि सही ठानेर विपक्षी पार्टीको सही कुरालार्इ पनि गलत रुपमा अर्थ्याउने तपार्इ जस्ता प्रिय जनतालार्इ भेडा नभनेर के भनौँ त स्याल भनौँ ?
प्रिय जनताहरु, आज म आफैलार्इ पश्चाताप लागिरहेको छ, आत्मग्लानी भर्इरहेको छ की म जस्ता असक्षम र अयोग्य, नेता जस्तै जस्तैले गर्दा देशले परिवर्तन पाउन सकेको छैन, देशले काँचुली फेर्न सकिरहेको छैन । प्रिय भेडा जनताहरुको गलत सोचार्इ, प्रिय भेडा जनताले छनोट गरेको बाख्रा नेता र बाख्रा नेताले गरेको नेतृत्व यस्तै त हुन्छ नी । कठै बरै प्रिय भेडा जनता, कठै बरै म र बाख्रा साथीहरु, कठै बरै हाम्रो देश ।
धेरै पनि के लेखौँ र । अन्तमा म के भन्न चाहान्छु भने प्रिय जनताहरु, सर्वप्रथम तपार्इ आफ्नो सोच बदल्नुहोस् त्यसपछि तपार्इ आफू स्वाबलम्बी बन्नुहोस्, अनि कुनैपनि चुनावमा पार्टीलार्इ हैन सक्षम व्यक्ति चुन्नुहोस्, त्यसपछि तपार्इ राम्रो हुनुहुनेछ, अनि तपार्इको जीवन सुन्दर हुनेछ, त्यसपछि तपार्इको परिवार सुन्दर हुनेछ, अनि समाज, वडा, गाउँपालिका, नगरपालिका, जिल्ला, प्रदेश हुँदै देश समृद्ध बन्नेछ, त्यसपछि गर्वका साथ भन्न पार्इनेछ, अग्रगामी राष्ट्र हाम्रो जय जय नेपाल ।।।
उही तपार्इकै
असक्षम र अयोग्य तर
प्रिय जनतालार्इ भ्रम र आश्वसन छरेर
सभासद् पड्काएको
सभाषद्